GSM-R (Global System for Mobile Communications – Railway) jako system radiołączności kolejowej rozwijany jest tylko w ramach obszarów kolejowych. Infrastruktura tego systemu jest usytuowana wzdłuż linii kolejowych, w obrębie stacji, bocznic i innych miejsc, w których poprowadzona jest droga szynowa. Podstawowym elementem wyposażenia technicznego GSM-R są wieże z nadajnikami. Nadajniki umożliwiają komunikację pomiędzy terminalami znajdującymi się w zasięgu działania anteny. Obszar pokrycia znajdujący się w zasięgu anten nazywa się komórką. Zasięg działania wyznaczany jest na podstawie zdolności stacji bazowych BTS-R (Base Transceiver Station Railway). Nie przekracza on jednak 35 km.
Za współpracę pomiędzy wieloma stacjami bazowymi BTS odpowiadają sterowniki stacji bazowych BSC-R (Base Station Controller Railway). BTS-R oraz BSC-R razem stanowią podsystem stacji bazowych w ramach GSM-R. Rozmieszczenie stacji bazowych i ich połączenia w systemie GSM-R mogą być realizowane na różne sposoby, w zależności od przeznaczenia linii kolejowej, przepustowości oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa.
Powiązanie pomiędzy stacjami ruchomymi a podsystemem przełączania sieci NNS (Network Switching Subsystem) stanowi podsystem stacji bazowych BSS (Base Station Subsystem). Stacje ruchome MS (Mobile Station) dla potrzeb kolejnictwa dzielą się na terminale ogólnego przeznaczenia, terminale, w które wyposażone są pociągi oraz terminale operacyjne, którymi posługują się pracownicy zatrudnieni przy manewrach lub utrzymaniu linii kolejowej. Terminale ruchome służą do komunikowania się pomiędzy użytkownikami sieci GSM-R.
Podsystem przełączania sieci NSS lub inaczej podsystem komutacyjno-sieciowy odpowiada za komutację przy zestawianiu połączeń, tj. na czas połączenia zestawiane jest indywidualne łącze, które jest niezależne od innych nawiązanych połączeń trwających w tym samym czasie. Nie oznacza to jednak, że połączenie jest stałe. Połączenia komutowane można w dowolnej chwili zestawiać i odłączać.
Ostatnim składnikiem architektury systemu GSM-R jest zespół eksploatacji i utrzymania OMS (Operational and Maintenance Subsystem), który umożliwia wgląd w pracę systemu oraz zarządzanie nim. Subsystem OMS składa się z wielu centrów eksploatacji i utrzymania OMC (Operational and Maintenance Centre) zarządzanych przez centrum zarządzania sieci NMC (Network Management System). Centrum OMS umożliwia generowanie statystyk, lokalizację uszkodzeń i rozwiązywanie problemów, analizę ruchu i obciążenia sieci.
Źródło: M. Siergiejczyk, Wybrane zagadnienia systemów sterowania ruchem i łączności dla Kolei Dużych Prędkości w Polsce, “Logistyka” 2012, nr 3.