W obliczu wykształtowanych systemów sterowania ruchem kolejowym, które przez lata powstawały w różnych zarządach kolei państw europejskich, powstał jednolity Europejski System Sterowania Ruchem Kolejowym (ERTMS), w skład którego wchodzi Europejski System Sterowania Pociągiem (ETCS), Globalny System Radiołączności dla Kolei (GSM-R), a wcześniej także warstwa zarządzania ruchem kolejowym (ETML) – obecnie zaniechana w związku z odmiennymi oczekiwaniami poszczególnych państw.
Jednolity system sterowania ruchem kolejowym dostarcza gotowe rozwiązania w zakresie wyposażenia sprzętowego, zarówno przytorowego jak i pokładowego, w zakresie radiołączności kolejowej, zapewnienia powiązania pomiędzy poszczególnymi elementami systemu, diagnostykę i metody naprawy stanów niedostępności systemu. W ramach systemu rozwinięto trzy poziomy zastosowania, które różnią się przede wszystkim wyposażeniem technicznym oraz sposobem wymiany informacji pomiędzy infrastrukturą a urządzeniami pokładowymi pojazdów trakcyjnych. To głównie transmisja pomiędzy urządzeniami przytorowymi i urządzeniami pokładowymi wpływa na możliwości sterowania ruchem pociągu, zarówno za pomocą infrastruktury jak również za pomocą urządzeń znajdujących się na pojeździe, w stanach normalnej eksploatacji oraz w stanach awaryjnych, odbiegających od sytuacji bezpiecznych. Sterowanie może odbywać się za pomocą człowieka lub też zostać przeniesione całkowicie na stronę systemu. Czasy przesyłania informacji, przede wszystkim zezwoleń na jazdę, wpływają na prędkość reakcji, a sposoby ich transmisji na bezpieczeństwo.
Głównym celem, jaki można osiągnąć implementując nowoczesne systemy sterowania na liniach kolejowych, jest poprawa sprawności infrastruktury, którą najbardziej odzwierciedla zdolność przepustowa, zwiększenie bezpieczeństwa oraz w obliczu współczesnej i niepodzielonej granicami Europy zapewnienie interoperacyjności kolei. Wszystkie te zadania może spełniać nowoczesny Europejski System Sterowania Ruchem Kolejowym.